چهارشنبه سوری...

جشن چهارشنبه سوری یکی از مراسمات بسیار جذاب و مفرح ما ایرانیان بشمار می آید.این جشن در قبل از تهاجم اعراب در بین نیاکان ما به نام جشن سوری مرسوم بود.سور به معنی سرخ می باشد و چون این جشن همراه است با برپا کردن آتش به این نام مرسوم گردید.
آتش در بین ما ایرانیان مظهر نابودی تاریکی و سیاهی است.
این ۲ واژه همان پلیدی و اهریمن هستند و روشنائی آتش پاکیزگی ، طراوت ، زندگی و سلامتی ، سازندگی و پیشرفت و در نهایت یاد خدای مهربان را به همراه دارد.
آنچه مسلم است در زمان قبل از اسلام ،ایران دارای روزشماری همچون امروز نبود. هر روز در گاه شماری ایران به یک اسم نامزد بود و واژهای ایام هفته مانند شنبه ، یکشنبه و .... وجود نداشتند و این عبارات بعد ازهجوم اعراب در این سرزمین مرسوم گردید.
به همین منظور هر سال در شب۲۴ اسفند ماه جشن سوری برگزار می شد و بهانه ای بود برای شاد بودن و در کنار هم بودن مردم.
مراسمات و روشهای اجرای آنها در جشن چهارشنبه سوری به صورت اجمالی:
آتش افروزی
جالبترین و مرسوم ترین مراسم این شب برپا کردن آتش در سر گذرها ، بر سر بامها ویا در حیاط خانه ها می باشد که افراد شرکت کننده در کنار آتش جمع می شوند و همراه با رقص و آواز یک به یک از روی آتش می پرند و جمله «سرخی تو از من ، زردی من از تو» را تکرار می کنند به این معنی که سرخی و تازگی و روشنایی آتش از آن من و زردی و مریضی و بدی من نیز از آن آتش تا در آتش بسوزد و پاک شود.
کوزه شکنی
ما ایرانیان در این شب رسمی داشتیم به نام کوزه شکنی.این رسم به این شکل انجام می شد که در کوزه ای کمی زغال(نشانه سیاه بختی) و اندکی نمک(نشانه شوری چشم) و یک سکه کم ارزش می گذاشتند و بعد از کمی رقص و گرداندن این کوزه به صورت دست به دست ، نفر آخر آن را بر سر بام می برد و از بالا به پایین می انداخت.البته هنوز این مراسم در اکثر خانواده های اصیل ایرانی اجرا می شود .
آجیل و شیرینی
پس از مراسم کوزه شکنی اهل خانواده گرد هم جمع می شدند و به خوردن آجیل مشکل گشا« شامل ۷ نوع خشکبار» و شیرینی می پرداختند و به شادی و تفنن مشغول می گشتند.
مراسمات دیگری نیز در این شب میمون بر پا می شود که به طور اجمالی فقط نام آنها را در اینجا میبرم.
توپ مروارید ، فال گوش ، آش نذری پختن ، آب پاشی ،<<< بخت گشائی دختران!!!>>> ، دفع چشم زخمها ، کندرو خوشبو ، قلیا سودن ، فال گرفتن هم در این شب جزو مراسمات جالب و جذاب می باشد.
ولی مرسوم ترین مراسم این شب همان آتش افروختن و پای کوبی در کنار آن می باشد که هنوز به حول و قوت الهی با تمامی تهاجمات بر فرهنگ کهن ایران زمین پا برجاست و اهالی ایران زمین در حفظ و نگهداری آن کوشا بوده اند. به امید اینکه با شناخت و روشنی از تمدن اصیل و کهن کشورمان هیچ امری را بر حفظ و نگهداری آن ترجیح ندهیم و شاد و خوش باشیم و جشنهایمان را به بهترین و صحیح ترین نحوه ممکن اجرا کنیم.

تاریخچه لوازمات شب چهارشنبه سوری.
سیر تکاملی لوازم جانبی این جشن به این ترتیب است.ناگفته نماند که آتش جزء لاینفک این برنامه میباشد.
صده اول هجری شمسی: گفتن و فریاد زدن پخ برای ترساندن.
صده دوم هجری شمسی: باد کردن نایلون و ترکاندن آن و تولید انواع اصوات تق ،پوق..
صده سوم هجری شمسی: سوراخ کردن زمین و ریختن سر چوب کبریت و گذاشتن یک میخ بر روی آن و کوبیدن بر میخ یا.. ریختن سر چوب کبریت بر زمین و گذاشتن تکه ای موزاییک و زدن و کشیدن هم زمان پا بر روی آن که به تبحر نیاز دارد.
صده چهارم هجری شمسی:استفاده از ترقه قرمز کوچک و انواع فشفشه میله ای.
صده پنجم هجری شمسی:استفاده از ترقه آبی بزرگ و بکار بردن چرخشی سیم ظرفشویی
صده ششم :استفاده از انواع خرج
صده هفتم: انداختن کپسول آب مقطر و قوطی اسپری در آتش و فرار (بعلت خطرناک بودن)
صده هشتم:استفاده از سیگارت زرد و منور
صده نهم:استفاده از انواع سیگارت و موشکی و پشکلی و منور و کاتیوشا
صده دهم: اکلیل سرنج دست ساز و زپرتی.
صده یازدهم: بعلت خیط شدن در صده قبل نهایت دقت رو بکار برده و شیمیدان درجه یک شده و اکلیل سرنج های خفن با قدرت تخریب و قدرت آب کردن ضهره و صدای بمب اتم
صده دوازدهم: همون صده قبلی چون کلی حال داده  به علاوه دینامیت
صده سیزدهم که الانه: همهء دوازده صده قبلی بعلاوه احتمالآ بشکه T.N.T یا C60  با چاشنی دو زمانه
خلاصه این جشن به همتون مبارک