مناجاتی برای رهایی

خدایا من سرشار از یاد تو هستم ، غریبتر از هر رفیق و آشنایی هستم.
از داغ سروهای سبز و آزاد، بغض گل در گریه هایم شکسته
خدایا امشب آتش خشم هستم، سرود روشن بارانم
به دریای غزل بی خویش و خاموش پر از موج هستم و دلم طوفانیست.
خدایا من همچون یک دفتر ناخوانده هستم، از راه یک سفر جا مانده ام.
من از زمستان تا بهار از دشت لاله های پرپر عشق خوانده ام.
سوگند به عشق عاشقان خسته، سوگند به قلب شیشه شکسته،
به اشک سوگواران خسته،سوگند به بغض در گلو نشسته.
خدایا به من طاقت تنهایی بده، دلی بی کینه و دریایی،دلی زخمی تر از داغ عزیزان به رنگ لاله صحرایی به من بده.
خدایا عمر گل مثل عمر حباب است، یا اسیر باد یا همچون نقشی بر روی آب است.
خدایا در این زمان مرا به حال خود رها مکن،مرا دریاب که این دریا سراب است.